Volkswagen Tiguan 1.5 eTSI Elegance. Test

Volkswagen Tiguan pierwszej generacji pojawił się na rynku w 2007 r. Trzecia odsłona tego kompaktowego SUV-a zadebiutowała jesienią 2023 r., a w polskich salonach jest dostępna od początku 2024 r. Osoby zainteresowane tym samochodem mogą wybierać spośród wielu rodzajów napędu, wśród których jest nie tylko hybryda plug-in, ale także… silnik wysokoprężny, którego na próżno szukać u większości konkurentów. Jeżeli do tego dodać napęd na cztery koła, dostępny w wersji z silnikiem Diesla, otrzymamy auto, które zapewne odniesie taki sukces rynkowy, jak jego poprzednie generacje.

Kiedy poprzednio odbierałem testowego Volkswagena, koordynator parku prasowego, który wydawał mi auto, powiedział, że w gamie samochodów tego producenta każdy znajdzie coś dla siebie. Przypomniałem sobie o tym, kiedy przed odebraniem Volkswagena Tiguana przeglądałem informacje prasowe na temat tego modelu.

Po przeczytaniu ich w pełni zgodziłem się z tym, co wtedy usłyszałem. Według mnie nie chodziło o to, że ktoś, kto chce kupić nowego Volkswagena Tiguana, może skonfigurować auto według swoich oczekiwań, a o gamę jednostek napędowych. Wśród nich dostępne są silniki benzynowe o mocach od 131 KM do 265 KM, hybryda plug-in o łącznej mocy 177 KM i – jako wisienka na torcie – silniki wysokoprężne, rozwijające moc 150 KM i 193 KM.

Volkswagen Tiguan z zewnątrz – odnowiony stylistycznie

Pod względem stylistyki nowy Volkswagen Tiguan różni się nie tylko od poprzedniej generacji tego modelu, ale także od innych SUV-ów tej marki (T-Crossa, Taigo, czy T-Roca). Nadwozie Tiguana jest mniej kanciaste. Bliżej mu do samochodów elektrycznych, należących do rodziny ID. Podobne są przednie światła i przedni pas. W przeciwieństwie do aut spalinowych nowy Volkswagen Tiguan ma mały (wręcz symboliczny) grill. Wyróżnia go też duża maskownica, znajdująca się pod przednim zderzakiem.

Bardziej zaokrąglony kształt nadwozia nie tylko odróżnia nowego Tiguana od innych SUV-ów produkowanych przez koncern z Wolfsburga, ale też wpływa pozytywnie na współczynnik oporu powietrza samochodu. Dla nowej odsłony Tiguana wynosi on 0,28. Dla porównania, w poprzedniej generacji jego wielkość wynosiła 0,33. Różnica nie jest może duża, ale przekłada się na niższe zużycie paliwa.

Volkswagen Tiguan 3. generacji ma 4 539 mm długości, 1 842 mm szerokości, 1 658 mm wysokości, a jego rozstaw osi to 2 677 mm.

Oznacza to, że w porównaniu do poprzedniej odsłony urósł dość nieznacznie. Pojemność bagażnika przy rozłożonej tylnej kanapie wynosi 652 litry i w porównaniu do drugiej generacji zwiększyła się o 37 litrów. Maksymalna pojemność bagażnika to aż 1 650 litrów.

Volkswagen Tiguan wenętrze

Rozstaw osi wynoszący niemal 2,7 metra gwarantuje, że w kabinie nowego kompaktowego SUV-a nie będzie można narzekać na brak miejsca. Jeżeli do tego trzeba jeszcze dodać duży zakres regulacji przednich foteli, to otrzymujemy auto, w którym nawet piątka pasażerów będzie mogła podróżować w naprawdę komfortowych warunkach. Przednie fotele były także podgrzewane, wyposażone w funkcję masażu i pneumatycznie regulowane podparcie lędźwiowe. Z kolei tylna kanapa była nie tylko składana, ale także przesuwana.

Deska rozdzielcza wykończona była podświetlanym dekorem. A skoro mowa o podświetlaniu, to auto było standardowo wyposażone w oświetlenie Ambient Plus. Według specyfikacji auta, dostępnych było 30 kolorów podświetlenia (dla każdego coś miłego). Skoro mowa o nowoczesności, nie sposób nie wspomnieć o czterech gniazdach USB-C: dwóch z przodu i dwóch dla pasażerów jadących z tyłu. Do tego trzeba też dodać podwójną ładowarkę indukcyjną. Ciekawostką jest ruchoma półka, która oddziela smartfony ładujące się bezprzewodowo, od tych, które pobierają energię z gniazd USB-C i umożliwia jednoczesne ładowanie aż czterech urządzeń.

Pasażerowie podróżujący na tylnej kanapie, mają do swojej dyspozycji nie tylko dwa gniazda USB-C, ale też trzecią strefę klimatyzacji, przeznaczoną specjalnie dla nich. Tym, co od razu rzuciło mi się w oczy po zajęciu miejsca za kierownicą, był ekran systemu multimedialnego. Co prawda jestem przyzwyczajony do dużych wyświetlaczy, których przekątna często przekracza 10 cali, ale opcjonalny ekran w Tiguanie ma tych cali… 15. To naprawdę dużo. Zwłaszcza biorąc pod uwagę, że na co dzień używam tabletu z ekranem 11,5 cala, który robi wrażenie całkiem sporego.

Po tygodniowym teście mogę powiedzieć jedno: korzystanie z tak dużego ekranu jest naprawdę bardzo wygodne.

Ekranowi systemu inforozrywki towarzyszy drugi: cyfrowy zestaw wskaźników Digital Cockpit Pro. Wirtualny kokpit nie jest niczym dziwnym w autach produkowanych przez koncern z Wolfsburga. Ten jednak nie jest schowany pod daszkiem, jak w starszych modelach. Mimo tego dane wyświetlane na nim są jednak czytelne nawet podczas jazdy w słoneczny dzień.

Wirtualnemu kokpitowi towarzyszył wyświetlacz head-up, na którym pokazywały się m.in. dane dotyczące prędkości, a po włączeniu fabrycznej nawigacji, także dane dotyczące jazdy. W miejscu, w którym w większości samochodów znajduje się dźwignia do wybierania przełożeń, umiejscowione było wielofunkcyjne pokrętło z mini ekranem. Przy jego pomocy można zmieniać:

• profile jazdy,
• głośność radia
• oraz kolory oświetlenia ambientowego.

Żeby zmienić tryb pracy pokrętła, wystarczy je po prostu wcisnąć.

Po lewej stronie pokrętła umieszczony był przycisk startera, a po prawej – przełącznik hamulca ręcznego.

Gdzie w takim razie projektanci umieścili dźwignię do wybierania przełożeń? Powędrowała za kierownicę. Na miejsce, gdzie znajduje się dźwigienka, przy pomocy której steruje się wycieraczkami. Spowodowało to, że dźwigienką po lewej stronie kierownicy obsługuje się nie tylko kierunkowskazy, ale też właśnie wycieraczki. To wymaga pewnego przyzwyczajenia.

Na kierownicy po dłuższej przerwie znów pojawiły się fizyczne przyciski. Panel do sterowania światłami nadal jest haptyczny (kto wie, może kiedyś wróci klasyczne pokrętło), ale w większości przypadków i tak ustawia się na nim pozycję „Auto” i więcej z niego nie korzysta.

Także i klimatyzacją (niestety) nadal steruje się przy pomocy przycisków haptycznych, które są umieszczone pod ekranem systemu multimedialnego.

Nazwa Tiguan została wybrana w plebiscycie, zorganizowanym przez Auto Bild. To połączenie nazw dwóch zwierząt: tygrysa i iguany. Dlaczego o tym wspominam? Ano dlatego, że na szybach tylnych drzwi zostały nadrukowane sylwetki obu tych zwierząt. To smaczek stylistyczny, z którym najczęściej można zetknąć się w samochodach Jeep. W Volkswagenie spotkałem się z czymś takim po raz pierwszy.

O tym, że tworzywa, którymi wykończone było wnętrze auta, były miękkie i miłe w dotyku, nie wspominam. W takim samochodzie to tzw. oczywista oczywistość.

Volkswagen Tiguan – napęd i wrażenia z jazdy

Samochód, którym jeździłem podczas testu miał pod maską 150-konny silnik benzynowy 1.5 eTSI, wyposażony w system miękkiej hybrydy.

To jednostka napędowa, która montowana jest nie tylko w autach Volkswagena. Już wiele razy jeździłem autami, które były nim napędzane. Lubię ten silnik, zwłaszcza kiedy połączony jest z siedmiobiegową dwusprzęgłową skrzynią automatyczną.

Tym razem jednak, o ile w mieście nie miałem żadnych zastrzeżeń do pracy tej jednostki. Zapewniała, nie najmniejszemu przecież, autu dynamikę wystarczającą do przemieszczania się po „miejskiej dżungli”.

Kiedy jednak wyjechałem poza miasto, miałem wrażenie, że silnik, jaki znajduje się pod maską Tiguana, jest nieco za słaby dla auta, którego masa własna wynosi nieco ponad 1 600 kg. Nie mam na myśli tego, że samochód był zawalidrogą. Nic z tych rzeczy. Po prostu według mnie optymalną jednostką benzynową dla tego modelu jest silnik 2.0 TSI. Może nie ten, który jest montowany w odmianach R-Line i R-Line Plus (265 KM mocy), ale „stary i dobry” 2.0 TSI rozwijający 190 KM. Zdaję sobie sprawę, że zużywa on więcej paliwa niż 1.5 TSI, ale za to daje o wiele większą frajdę z jazdy.

Generalnie jednak Tiguanem jeździło się dobrze. Samochód jest dobrze wyciszony. Widoczność z miejsca kierowcy jest bardzo dobra, na co wpływ mają wąskie słupki A. Duże wrażenie zrobiły na mnie przednie matrycowe reflektory HD LED Matrix. Te światła są opcjonalne. Trzeba za nie zapłacić 3 140 zł, ale po przejechaniu kilkudziesięciu kilometrów nieoświetloną drogą doszedłem do wniosku, że warte są każdej złotówki, którą trzeba za nie zapłacić.

Jeździłem już wcześniej samochodami wyposażonymi w matrycowe reflektory LED, ale te z nowego Tiguana biją je na głowę. W każdym reflektorze znajduje się 19 200 wielopikselowych diod, które bardzo precyzyjnie oświetlają drogę przed samochodem, a przy tym nie oślepiają kierowców, którzy jadą z przeciwka.

Volkswagen Tiguan – wyposażenie i cena

Volkswagena Tiguana trzeciej generacji można zamówić w jednej z sześciu specyfikacjach: Tiguan, Life, Life Plus, Elegance, R-Line i R-Line Plus.

Najtańsza wersja kosztuje min. 168 990 zł i jest oferowana tylko z silnikiem wysokoprężnym 2.0 TDI o mocy 150 KM, współpracującym z automatyczną skrzynią biegów DSG. Warto dodać, że już w najtańszej wersji wyposażenia dostępna już jest podgrzewana wielofunkcyjna kierownica obszyta skórą, automatyczna klimatyzacja jednostrefowa z filtrem „Air Care”.

Volkswagen Tiguan w specyfikacji Elegance z silnikiem 1.5 eTSI o mocy 150 KM, kosztuje co najmniej 187 890 zł. Jego standardowe wyposażenie jest o wiele bogatsze. W tej wersji można znaleźć m.in.:

• przednie reflektory LED Plus,
• tylne lampy zespolone 3D LED,
• reflektory przeciwmgłowe z funkcją statycznego doświetlania zakrętów,
• podświetlane listwy między reflektorami i tylnymi lampami, podświetlone wgłębienia klamek drzwi,
• wielofunkcyjną kierownicę obszytą skórą, podgrzewaną, z łopatkami zmiany biegów,
• oświetlenie Ambient Plus, oświetlenie LED przestrzeni na nogi (30 kolorów podświetlenia),
• regulowaną podłogę bagażnika,
• sportowe fotele kierowcy i pasażera z regulacją wysokości,
• fotel kierowcy ErgoActive,
• podgrzewane przednie fotele z funkcją masażu,
• tempomat adaptacyjny ACC,
• system Start-Stop z odzyskiwaniem energii przy hamowaniu,
• wybór profilu jazdy,
• trzystrefowa klimatyzacja automatyczna z panelem do sterowania z tyłu,
• hybrydowy układ napędowy mHEV,
• personalizowany cyfrowy zestaw wskaźników Digital Cockpit Pro,
• wyświetlacz systemu infotainment 12,9 cala.

Elementami wyposażenia dodatkowego w samochodzie, którym jeździłem podczas testu były:

• zielony lakier metalizowany „Cipressino” (3 920 zł),
• aluminiowe, dziewiętnastocalowe felgi Catania (3 020 zł),
• zawieszenie adaptacyjne DCC Pro (5 770 zł),
• pakiet systemów asystujących IQ. Drive High z kamerą 360° (4 730 zł),
• reflektory HD LED Matrix (3 140 zł),
• pakiet Multimedia z wyświetlaczem 15 cali (12 350 zł).

Czy dopłaciłbym za te wszystkie opcje dodatkowe? Na pewno zostawiłbym opcjonalny lakier, felgi, zawieszenie adaptacyjne, pakiet systemów adaptacyjnych IQ. Drive High z kamerą 360° i reflektory HD LED Matrix. Odpuściłbym sobie natomiast piętnastocalowy ekran systemu multimedialnego. Ten standardowy ma 12,9 cala, a to i tak całkiem sporo. Nowy Volkswagen Tiguan to świetnie zaprojektowany i dopracowany kompaktowy SUV. Należy spodziewać się, że trzecia odsłona tego modelu będzie cieszyła się równie dużą popularnością wśród klientów, co dwie poprzednie generacje (od 2007 r. wybrało je ponad 7,6 mln klientów).